Kiribati – podróże

W Kiribati panuje klimat równikowy, charakteryzujący się wysokimi temperaturami przez cały rok. Średnia miesięczna temperatura waha się w przedziale 27–29°C, a często dochodzi do 32°C. Jest to idealne miejsce dla miłośników słońca. Roczna suma opadów jest zróżnicowana (od 700 do 3000 mm), a od kwietnia do października dominują pasaty. Okresowo mogą występować susze.

Gospodarka Kiribati jest niewielka i zależna od eksportu ryb oraz kopry. Turystyka stanowi znaczący element PKB. Kraj boryka się z wyzwaniami związanymi z brakiem rozwiniętej infrastruktury i małą odległością od rynków światowych. Walutą jest dolar australijski (AUD), choć występuje także dolar kiribati (KBD)

Kiribati to prawdziwy raj dla miłośników przyrody, szczególnie morskiej. Otaczające wyspy rafy koralowe tętnią życiem, zamieszkują je barwne ryby rafowe, żółwie zielone, płetwale błękitne oraz liczne gatunki rekinów i płaszczek (mant). Na lądzie, zwłaszcza na atolu Kiritimati (Wyspa Bożego Narodzenia), można podziwiać ogromne kolonie ptaków morskich, w tym endemiczne gatunki, oraz fascynujące kraby kokosowe.

Między wyspami poruszanie się odbywa się głównie samolotami lokalnych linii lotniczych lub łodziami/promami. Na gęściej zaludnionej Tarawie Południowej, gdzie leży Betio, można skorzystać z minibusów lub taksówek. Na mniejszych i mniej rozwiniętych atolach, transport lądowy jest ograniczony, a najlepszymi sposobami są rowery, motocykle lub piesze wędrówki.

W przypadku obywateli polskich, na pobyt do 90 dni, zazwyczaj wiza nie jest wymagana, ale wymagany jest ważny paszport.

Nie ma obowiązkowych szczepień, jednak zaleca się konsultację z lekarzem medycyny podróży. Wskazane jest uodpornienie się na choroby brudnych rąk (np. WZW A, dur brzuszny) oraz choroby przenoszone przez komary (np. WZW B, denga, Zika), a w przypadku planowanego kontaktu ze zwierzętami – szczepienie przeciw wściekliźnie. Warto pamiętać o podstawowej profilaktyce, takiej jak picie wody butelkowanej.

Oficjalnymi językami są kiribati (gilbertański) oraz angielski. Język kiribati dominuje w codziennym życiu.

Walutą jest dolar australijski (AUD), który jest używany zamiennie z dolarem kiribati (KBD). Zaleca się posiadanie gotówki, ponieważ karty płatnicze są akceptowane tylko w nielicznych miejscach na Tarawie.

Kultura Kiribati jest głęboko zakorzeniona w tradycji morskiej i wiejskiej. Centralnym miejscem życia społecznego jest Mwaneaba, tradycyjny dom spotkań, gdzie odbywają się zebrania, uroczystości i sądy. Mieszkańcy słyną z niezwykłej gościnności i dumy ze swojego dziedzictwa. Tradycyjny taniec kiribati jest pełen energii i symboliki, wykonywany przy akompaniamencie bębnów i śpiewu. Istnieje silny szacunek dla starszyzny i tradycyjnych wodzów.

Kuchnia Kiribati opiera się głównie na darach oceanu i kokosie.

• Ryby i owoce morza: Dominują świeże ryby (tuńczyk, barakuda), krewetki, skorupiaki. Są one często pieczone, grillowane lub przyrządzane jako fish curry.
• Kokos: Jest wszechobecny – od wody kokosowej jako napoju, przez mleko kokosowe używane do gotowania, po świeży miąższ.
• Taro, Pandanus i Chlebowiec: Są to podstawowe warzywa i owoce uzupełniające dietę. Pandanus jest spożywany w różnych postaciach, zarówno świeży, jak i suszony.

Pamiętajcie o poszanowaniu lokalnych obyczajów – wchodząc do Mwaneaby, należy zdjąć obuwie. Infrastruktura turystyczna jest skromna, co sprzyja autentyczności doświadczeń. Konieczne jest zabranie ze sobą środków odstraszających komary. Dostęp do internetu jest ograniczony, a poza Tarawą – często niemożliwy. Należy dbać o środowisko, ponieważ wyspy borykają się z problemem zaśmiecania. Woda z kranu nie jest zdatna do picia.