Dżibuti

Dżibuti charakteryzuje się ekstremalnie gorącym i suchym klimatem pustynnym (klasyfikacja Köppena: BWh). Wyróżnia się dwie pory roku:

• Chłodniejsza Pora (Październik – Kwiecień): Temperatury w tym okresie wynoszą od 20°C do 30°C. Jest to najlepszy czas na zwiedzanie.
• Gorąca Pora (Maj – Wrzesień): Temperatury gwałtownie rosną, często przekraczając 40°C i osiągając nawet 43°C. Wilgotność jest niska, a wiatr częsty i suchy. Opady deszczu są bardzo rzadkie.

Gospodarka Dżibuti jest rynkowa i silnie oparta na usługach, które stanowią około 85% PKB. Wynika to ze strategicznego położenia kraju nad Morzem Czerwonym, na skrzyżowaniu szlaków handlowych.

• Kluczowy Sektor: Obsługa portu morskiego (jednego z największych we Wschodniej Afryce) i związane z nim usługi transportowe.
• Inwestycje: Istotnym elementem są również zagraniczne inwestycje wojskowe i bazy (USA, Chiny, Francja, Japonia), które generują dochody i miejsca pracy.
• Wyżywienie: Ze względu na trudne warunki klimatyczne, większość żywności musi być importowana.
• Potencjał Rozwoju: Rząd stawia na rozwój energetyki geotermalnej i turystyki.

Pomimo surowego klimatu, Dżibuti ma ciekawe życie zwierząt, zwłaszcza na wybrzeżu i w obszarach górskich:

• Życie Morskie: Jedną z głównych atrakcji jest Zatoka Tadżura (Tadjoura), gdzie turyści mogą pływać obok łagodnych rekinów wielorybich (zwłaszcza od listopada do kwietnia). Można tam również spotkać diugonie przybrzeżne (krowy morskie).
• Ptaki: Występuje wiele gatunków, w tym endemiczny i krytycznie zagrożony szponiastonóg jałowcowy (Pternistis ochropectus). Spotkać można także rybołowy i sokoły wędrowne.
• Ssaki: W bardziej odległych rejonach i na pustyniach występują m.in. lamparty plamiste (rzadko), szakale, antylopy (np. gazele Soemmerringa), a także pawiany i mrówniki afrykańskie.

Miasto Dżibuti (Stolica): Najłatwiej poruszać się taksówkami (dostępne na ulicy lub zamawiane) oraz minibusami (szybkie, stała taryfa, zatrzymują się na żądanie). Wiele atrakcji w centrum jest dostępnych na piechotę.

Transport Międzymiastowy:

• Autobusy/Minibusy: Odjeżdżają głównie ze stolicy do większych miast, ale nie mają ściśle ustalonych rozkładów (odjazd następuje po zapełnieniu).
• Samochód: Stan dróg poza stolicą może być słaby. Zaleca się wynajem samochodu terenowego (4×4) do eksploracji rejonów pustynnych i górskich (np. do Jeziora Assal). Obowiązuje ruch prawostronny.
• Transport Wodny: Promy i łodzie kursują z portu w Dżibuti do miast takich jak Tadżura (Tadjoura) i Obock, umożliwiając zwiedzanie wybrzeża.

Kolej: Funkcjonuje połączenie kolejowe Dżibuti-Etiopia.

Wiza: Wiza jest wymagana do wjazdu i pobytu w Dżibuti dla obywateli polskich. Najczęściej można ją uzyskać po przylocie na lotnisku (Visa on Arrival), ale zaleca się sprawdzenie aktualnych wymagań wizowych w ambasadzie lub na stronie MSZ przed podróżą.

Szczepienia:

• Żółta Febra: Obowiązkowe szczepienie (i posiadanie Międzynarodowej Książeczki Szczepień) dla podróżnych przybywających z krajów zagrożonych transmisją żółtej gorączki (np. Etiopia) lub przesiadających się w nich.
• Zalecane: Konsultacja z lekarzem medycyny tropikalnej jest kluczowa. Zazwyczaj zaleca się szczepienia przeciwko WZW A i B, durowi brzusznemu, tężcowi/błonicy/krztuścowi, oraz profilaktykę przeciwmalaryczną (na terenach poniżej 2000 m n.p.m.). Warto rozważyć też szczepienie na wściekliznę.
• Higiena: Ze względu na zagrożenie pasożytami i bakteriami, należy pić tylko wodę butelkowaną i unikać jedzenia w miejscach o niskich standardach higienicznych.

Języki Urzędowe: Arabski i Francuski. W codziennym użyciu powszechne są również języki lokalne, zwłaszcza Afar i Somali.

Waluta: Frank dżibutyjski (DJF).

Płatności: Akceptowane są również dolary amerykańskie (USD) i euro (EUR). Należy pamiętać, że gotówka jest podstawowym środkiem płatniczym; karty kredytowe akceptowane są tylko w większych hotelach i sklepach w stolicy.

Bankomaty: Dostępność jest ograniczona, zwłaszcza poza stolicą. Zaleca się zabranie wystarczającej ilości gotówki.